- przeciwstawiać
- глаг.• оппонировать• противиться• противопоставить• противопоставлять* * *przeciwstawia|ć\przeciwstawiaćny несов. противопоставлять* * *przeciwstawiany несов.противопоставля́ть
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przeciwstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeciwstawiaćam, przeciwstawiaća, przeciwstawiaćają, przeciwstawiaćany {{/stl 8}}– przeciwstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeciwstawiaćwię, przeciwstawiaćwi, przeciwstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 7}} wysuwać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przeciwstawiać się – przeciwstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} protestować, występować przeciw czemuś; sprzeciwiać się komuś, czemuś; nie zgadzać się na coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przeciwstawiać się zarządzeniom dyrekcji. Przeciwstawić się ostro zwierzchnikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… … Słownik języka polskiego
przeciwstawić — dk VIa, przeciwstawićwię, przeciwstawićwisz, przeciwstawićstaw, przeciwstawićwił, przeciwstawićwiony przeciwstawiać ndk I, przeciwstawićam, przeciwstawićasz, przeciwstawićają, przeciwstawićaj, przeciwstawićał, przeciwstawićany «postawić, wysunąć… … Słownik języka polskiego
stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi … Słownik języka polskiego
mur — 1. Ktoś jest jak mur «ktoś jest nieugięty, nieustępliwy» 2. pot. Na mur, na mur beton «z całą pewnością, bez żadnej wątpliwości»: Ci chłopi to na ogół honorowi ludzie. Jak już obiecają to na mur. A. Strączek, Wyznanie. (...) nie mogę wam niejako… … Słownik frazeologiczny
płynąć — 1. Płynąć pod prąd a) «przeciwstawiać się panującym zwyczajom, poglądom itp., opierać się czemuś»: Politycy bardzo rzadko płyną pod prąd opinii publicznej. Polityka 23/2000. b) «walczyć z przeciwnościami, pokonywać trudności»: Okazało się, że… … Słownik frazeologiczny
udry — pot. Iść, pójść z kimś na udry «zdecydować się na otwartą walkę z kimś, przeciwstawiać się komuś»: Bohater tej sztuki dr Stockmann zostaje ogłoszony przez swoich współobywateli za wroga ludu i wypowiadając im zaciętą walkę, oświadcza:… … Słownik frazeologiczny
alienacja — ż I, DCMs. alienacjacji, blm 1. «wyobcowanie ze środowiska, odosobnienie, wyizolowanie» 2. filoz. «proces, w którym wytwory społecznego współdziałania ludzi zaczynają się wyodrębniać od swych wytwórców i przeciwstawiać się im jako samodzielna… … Słownik języka polskiego
antagonizować — ndk IV, antagonizowaćzuję, antagonizowaćzujesz, antagonizowaćzuj, antagonizowaćował, antagonizowaćowany «przeciwstawiać sobie osoby, grupy, siły, doprowadzać je do wzajemnej wrogości; wywoływać antagonizm, skłócać» Stale antagonizował swoich… … Słownik języka polskiego
bój — m I, D. boju; lm M. boje, D. bojów 1. «starcie zbrojne walczących stron; bitwa, walka» Ciężki., zażarty bój. Krwawy bój. Iść do boju. Stanąć do boju. Wieść bój. Bój toczy się, wre, wszczyna się. ◊ Boje homeryczne a. homeryckie «walki dł … Słownik języka polskiego